۱۳۹۰ تیر ۱۳, دوشنبه

(Annie Hall (1977

جان مایه همه بخش های فیلم، مرگ اندیشی و رابطه استاد و شاگرد، و خالق و مخلوق است. هنرمندی عاشق مخلوقش می شود. خالق به آفریده اش جان می بخشد، مخلوق زندگی را آغاز می کند و خالق او را از دست می دهد. به نظر من بهترین قیلم وودل آلن این فیلم است. من برای یادآوری دیالوگهای آلوی دوباره دیدمش. فوق العاده است.
برای اطلاعات بیشتر اینجا.

هیچ نظری موجود نیست: