skip to main |
skip to sidebar
به نظر من چهلمین فیلم وودی آلن تشریح دیدگاههاش راجب اتفاقی بودن زندگیه.
اطلاعات بیشتر اینجا.
فیلم نمایش تغییر رفتاری یک انسان به خاطر تاثیر دارو و جنبه های روانی آن در زندگی شخصی و اجتماعی است، بازیها به شدت خوبه و میزانسن و دکوپاژ تحسین برانگیزه. اطلاعات بیشتر اینجا.
فیلمی به کارگردانی ملویل و نویسندگی و دیالوگ نویسی ژان کوکتو که دارای میزانسن های قوی و دیالوگهای جذاب است.
اطلاعات بیشتر اینجا.
زنگ تفریح.
اطلاعات بیشتر اینجا.
فیلم نمایش فرار دو انسان از زندگی و روزمرگی شهری است، جالب اینه که گدار در این فیلم باز هم فیلمنامه رو کنار گذاشته و پیشبرد داستان رو به اتفافات سر صحنه سپرده.
اطلاعات بیشتر اینجا.
دنیای فیلم به گونه ایست که خوب و بدی وجود ندارد و با دید کودکانه دو جوان نمایش داده میشود.
اطلاعات بیشتر اینجا.
جان مایه همه بخش های فیلم، مرگ اندیشی و رابطه استاد و شاگرد، و خالق و مخلوق است. هنرمندی عاشق مخلوقش می شود. خالق به آفریده اش جان می بخشد، مخلوق زندگی را آغاز می کند و خالق او را از دست می دهد. به نظر من بهترین قیلم وودل آلن این فیلم است. من برای یادآوری دیالوگهای آلوی دوباره دیدمش. فوق العاده است.
برای اطلاعات بیشتر اینجا.